Kriolipoliza to metoda polegająca na chłodzeniu tkanek tłuszczowych w celu spowodowania ich rozpadu (lipolizy). Wynikiem zabiegu ma być redukcja tkanki tłuszczowej. Ochłodzone komórki tłuszczowe przechodzą „kontrolowaną śmierć”i stopniowo eliminowane są z organizmu, za sprawą normalnych procesów metabolicznych organizmu, zbliżonych do eliminacji tłuszczu z żywności w wyniku czego grubość warstwy tłuszczowej maleje.
Jak to działa?
Poprzez zassanie i zmrożenie fałdu tkanki tłuszczowej wprowadzamy do niej zimno w sposób selektywny i kontrolowany w celu uzyskania przez określony czas temperatury poniżej 10°C na poziomie komórek tłuszczowych.
Po zabiegu
1-2 dzień: początek procesu zapalnego. Pod wpływem niskiej temperatury, lipidy wypełniające komórki tłuszczowe ze stanu ciekłego, przechodzą w stały. Ulegają krystalizacji, a zjawisku temu towarzyszy wzrost objętości komórki. Gdy błona komórki ulegnie uszkodzeniu w komórce ustają procesy życiowe
2-7 dzień: intensywnie rozwija się zapalenie tkanki podskórnej
Maksimum procesu zapalnego następuje ok. 15 dni po zabiegu , gdy komórki tłuszczowe są otoczone przez limfocyty, histiocyty i inne komórki jednojądrzaste. W tym czasie komórki tłuszczowe rozpoczynają już proces stopniowej redukcji wielkości.
W okresie 15 do 30 dni po zabiegu ustępuje zapalenie, po którym zachodzi proces fagocytozy: makrofagi zaczynają otaczać i pochłaniać apoptozowe komórki tłuszczowe w celu ich stopniowej eliminacji z organizmu.
W rezultacie dochodzi do zmniejszenia podskórnej tkanki tłuszczowej.
Zabieg ten rewelacyjnie modeluje sylwetkę.
Tę metodę szczególnie poleca się osobom, które mimo aktywnego trybu życia nie mogą sobie poradzić z wałeczkami tłuszczu na brzuchu, udach czy biodrach. Zabieg jest najczęściej stosowany w czterech obszarach: na brzuchu, plecach (boczkach) i tzw. bryczesach, czyli dolnej partii bioder , górnej partii ud i ramionach. Trzeba jednak wyraźnie podkreślić, że nie jest to metoda do walki z otyłością.
Przeciwwskazania:
- choroby nerek, serca i wątroby,
- ciąża,
- menstruacja,
- miejscowe stany zapalne, rany, zapalenie skóry, choroby skóry, nowotwory,
- miejscowe zaburzenia krążenia,
- nadwrażliwość na zimno,
- zabiegu nie należy przeprowadzać w połączeniu z innymi metodami stymulacji zimnem,
- choroba Raynauda (napadowy skurcz tętnic w obrębie rąk, rzadziej stóp),
- ostra pokrzywka pod wpływem zimna,
- wszelkiego rodzaju metalowe elementy w ciele-implanty, rozrusznik serca itp,
- hemofilia,
- cukrzyca,
- epilepsja.
